bakıpta sevdiğini söylemiştinyalanmış beni kandırdın.Bekliyorum bir tren
gelsede canımı alsa diye sensiz yaşamak çok önemsiz sevdiğim...
Son tartışmamızdı seninle her şeyi bitiren ne sen alttan aldın nede ben
aşkımızı önemsemedik.Bu kadar kolaymış ayrılıkpişmanım ya sen...
Boş bir bankta seyrediyorum ufkudenizin dalgaları hırçın aynı benim
yüreğim gibidüşünceler kervanı sarmış beynimi bir daha görebilecekmiyim
acaba seni...
Sallanıyor bedenim sensizliğinle acaba benmi haksızım diye soruyorum
kendi kendimebenimde hatalarım var tabide her şeyi bir kenara
bırakıp gitmek niye..
Kırmızı gülleri sana almıştım sana verecektim aşkımın sembolü olarak
geleceğim dedin gelmedin kaç saat bekledim.Sonunda gülleri fırlatıp
attım değeri yok artık onların benim için...
İçime kapandım iyice dokunsalar ağlayacağımkafam karmakarışık
senin duygularınla önünde her zaman saygıyla eğildim sana değer
verdim kendimden çok seni düşündüm.Yazık etmişim sen hak etmemişsin
Seninle sık sık buluştuğumuz o gizemli ağacımızın altındayım hani
bana gel bekliyorum derdin yakızardın bekletirdim seni ama güldürürdün
beni artık o gülüşler bitti şimdi senin yokluğunla hep hüzünlüğüm canım
sevgilim...
En yüksek tepeye çıktım avazım çıktığı kadar bağırdım sensizliğe ne
olursun geri dönbak bir daha olmayacak sevgilim inan bana seni
çok seviyorum ve yeter ki gel istersen beni sevme...