YUNUS EMREDEN DEYİŞLER

Tâc ma'rifet tâcıdır sanma gayri tâc ola.       

Taklid ile tok olan hakikatte ac ola.

Düşe düşüp aldanma kendin hayrete salma.

Senden özke ne vardır ta'bire muhtaç ola.

Sana alem görünen hakikatte Allah’tır .           

Allah birdir va'lIahi sanma ki birkaç ola.

Bir ağaçtır bu alem ,meyvesi olmuş âdem.

Meyvedir maksûd olan sanma ki ağaç ola.

Bu âdem meyvesinin çekirdeği sözündür.  

Sözsüz bu âdem âlem bir ânda târâc ola.

Bu sözlerin me'ali kişi kendin bilmektir.         

Kendi kendin bilene hakikat  Mi'râc ola.

Hak denilen özündür özündeki sözündür.

Gaybi özin bilene rübubiyyet tâc ola.

Canlar CAN’ını buldum, bu canım yağma olsun.
Assı ziyandan geçtim, bu dükkanım yağma olsun!..
 

Ben, benliğimden geçtim, gözüm hicabın açtım,
DOST vaslına eriştim, gümanım yağma olsun.
 

Taalluktan üzüştüm, ol DOST’ tan yana uçtum
Aşk divanına düştüm, divanım yağma olsun!..
 

İKİLİKTEN usandım, BİR’ lik hanına kandım,
Derdi şarabın içtim,dermanım yağma olsun!..

Varlık, çün sefer kıldı, DOST ondan bize geldi,
Viran gönül NUR oldu, cihanım yağma olsun!..
 

Geçtüm bitmez sağınçtan, usandım yazu kıştan,
Bostanlar başın buldum, bostanım yağma olsun!..
 

Yunus ne hoş demişsin, balu şeker yemişsin,
Ballar balını buldum, kovanım yağma olsun!.. 

Hakikat bir denizdir, şeriat onda gemi,
Çokları gemiden çıkıp, denize dalmadılar!..
 

Hakikat erenlerin şer ile bilmediler;
Hakikat diriliğine çün riya demediler!..

Çoklar gelmiş kapıya, şeriat tutmuş durur;
İçeriye giripte ne vardır bilmediler!..

Dört kitabı şerh eden, hakikatte asidir;
Zira tefsir okuyup, manasını bilmediler!..
 

Şeriat oğlanları, bahsedip dava kılur;
Hakikat erenleri, davaya girmediler!..

Ödünü sıdır, eğer bu yola girdin ise,
Ödünü sıdırmayan, bu yola gelmediler.

Yunus nefsin öldür, bu yola geldin ise;
Nefsin öldürmeyen, bu demi bulmadılar.

Bir kez gönül yıktın ise
Bu kıldığın namaz değil.

Yetmiş iki millet dahi
Elin yüzün yumaz değil.

Yol oldur ki doğru vara,
Göz oldur ki Hakk’ı göre

Er oldur alçakta dura,
Yüceden bakan göz değil.

İlim, ilim bilmektir;
ilim kendin bilmektir

Sen kendini bilmezsin,
ya nice okumaktır!..

İlim okumadan murad,
kişi Hak’kı bilmektir

Çün okuyup bilmezsin,
ha bir kuru emektir

Okudum bildim deme,
çok taat kıldım deme;

Eğer Hak’kı bilmezsen,
bu kuru laf etmektir!..

Yirmi sekiz hece,
okursun uçtan uca!

Sen “elif”dersin hoca,
manası ne demektir?

Yunus Emre der,
hoca, gerekse ver yüzümce

Cümlesinin yekreği, BİR gönül’e girmektir!..

YUNUS EMRE