TUTSAĞIYKEN DERYAYA YÜREĞİMİ AÇMAYA

PUSULA,
// Bir pusula bir pergel, bir dürbün gerek bana. //

Tutsağıyken deryaya yüreğimi açmaya,
Kanımı kaynatacak bir vurgun gerek bana,
Melankolik ruhumu bırakıp da kaçmaya,
Bir pusula bir pergel, bir dürbün gerek bana.
*
Havasıyla denizi durgun gün gerek bana,
Acı acı üstüne bir sürgün gerek bana,
Kök saldığım adadan koparacak yürekle,
Bir pusula bir pergel, bir dürbün gerek bana.
*
Aşkları dolu dolu kalbim yaşamaya aç,
Esareti bitirip, somut komut derken kaç!
Yaktığım gemilerin tahtalarına muhtaç,
Bir pusula bir pergel, bir dürbün gerek bana.
*
Çarpıp çıkıp gittiğim kapıları çalmaya,
Aşksız geçen zamandan nasibimi almaya,
Kırıp zincirlerimi aşkta rota bulmaya,
Bir pusula bir pergel, bir dürbün gerek bana.
*
Zamana karşı duran kalbime cevabımı,
Bu adada çektiğim günahım sevabımı,
Önünde diz çöküp de vermeye hesabımı,
Bir pusula bir pergel, bir dürbün gerek bana.
*
Sabah yelinden çıkan teranede tizleri,
Açmaya açılmaya içimdeki gizleri,
Metcezire bırakıp silinecek izleri,
Bir pusula bir pergel, bir dürbün gerek bana.
*
Zamandan bir ders almak nasip olmaz her kula,
Geç kalıp da dönmeden değer yitiren pula,
Günahımı kendimle alıp çıkarken yola,
Bir pusula bir pergel, bir dürbün gerek bana.
*
//Pusula'dan//

ekremkazan